HAYAT ELMA ŞEKERİDİR

Rutin bir gün, herkes aydınlık günlere sağlıkla göz açmayı umarak, gece yatağına yatıyor. Gecenin gizemini üzerine örtüyor,matemini içine dolduruyor. Amma , kimisi benim gibi, karga bokunu yemeden uyanıyor, sabahın kör karanlığında aydınlığı arıyor. Kimisi, kötü kabus gibi geçirdiği gecenin içinde kaybolmuş gibi uyanıyor. Bazıları sıcacık yatağında, düşlerinin etkisiyle gülümsüyor, yataktan hiç kalkmayacakmış gibi yorganına daha çok sarılıyor. Buraya kadar çok güzel. Bir de , “bugün yine açız çocuklarım ” dizeleriyle uyanan anne ve babalar var, aş kaygısıyla iş kaygısıyla uyanan geçim derdi içlerine işlemiş olanlar var ki, benim yüreğimin yangısı bunlaradır gönül dostlarım. Herkese aydınlık olsa sabahlar. Günler güzelliklere gebe olsa keşke.
Hayat elma şekeri gibidir . Dışarıdan sadece ballı renk renk kırmızı kırmızı canımızın çektiği gibi görünüyor. Dışını yalayarak ağzındaki şeker tadıyla , içine erişiyorsun. İçini şekeriyle dişleyerek yeme gücün varsa çok güzel. İçindeki elmayı kütür kütür , kırarak ezerek şekerini de katarak ağzında eziyorsun. İşte o tat ağzında hep kalsın istiyorsan, yemenin ustası olmalısın. Elma şekerimiz bittiğinde elimizde sapı, ağzımızda tadı kalıyor. Kimse elma sertti, yumuşaktı, diye düşünmüyor. O lezzetin hazzıyla , ömrünün sonuna kadar o lezzeti ağzında tutmanın yolunu bulmaya çalışıyor.
Ey… gönül dostlarım, bizede hayat elma şekeri gibi sunuldu. Tıpkı bizden öncekilere sunulduğu gibi. Herkes gibi kırmızı şekerine, sarı şerbetine imrendik. İşe yalayarak başladık, şekerler ağzımızda eridikçe hayatın şeker tadında olduğunu sandık. Elma sertse , onu yumuşatmak , iyice çiğnemek için kendimizce çiğneme metotları bulduk ve hayatın gerçekleriyle karşılaştığımızda da kendimizce yollar bulduk. Bu yolları herkes kendine göre kullandı, bazen görünüşe aldandık canmız yandı, içimiz dağlandı. Bazen o lezzeti kolayca tattık. Ohh… çok güzelmiş dedik. Sol tarafı güzelmiş, sağ tarafı sertmiş, içi yumuşak elmadan yapılmış derken elma şekeri bitti. Sapı elimizde kaldı. İşte ihtiyarlık elma şekerimizin sapı gibidir. O sapı elimizde tutarak, yaşadıklarımızı şeker tadında anarak yaşamımızı bitireceğiz.
Kadın, karanlıkları aydınlıklara çevirdiği bir sabaha uyandı yine. Bu çeviride kendini hep usta sanıyordu, öyleydi çünkü yaşadığı hayatın tadı, elma şekerlerinin tadı damağında yatıyor kalkıyordu. Elinde kalan elma şekerlerinin saplarını yastığının altına koyardı her gece. İsterdi ki, yaşadığı hayatın elma şekeri olduğu anlar koynunda uyusun. Rüyasında hep elma şekerlerini yalasın. Hayat ona Balkaya pastanesinin vitrinindeki elma şekeri gibi sunulmuştu. Bu güzel tadı, daha çocukluğunda bellemişti. Yaladıkça içine akmıştı bu şeker tadı. Bu tat içimdeki sevgidir diye düşündü. Bu yaşımda hala , 5-6 yaşımda yemeyi öğrendiğim elma şekerinin tadını ağzımda içimde hissediyorum ne mutlu bana dedi. Daha çok küçükken yediği elmalar , yediği üzümler, pestilleri ballar aklına geldi. Annesi babası etrafındaki herkes ona daha küçükken elma şekeri gibi görünmüşlerdi, onlardan sevmeyi, zorlukları göğüslemeyi, kötülükleri iyiliklere çevirmeyi , yokuşları çıkmak için güçlenmeyi, olduğu yeri hazmetmeyi , hep elma şekeri tadında öğrenmişti. Yaşadığı her olaydan saklayacağı bir sap, içinde taşıyacağı bir anı kalmıştı. Öğrendikleri öyle çoktu ki, bir hayata sığmıştı . Zora geldiğinde, güçlüklerle karşılaştığında, tıpkı elma şekerinin yapılışı gibi, yaşadıklarını şekere batırır, güzelleştirirdi . Zorlukları, içinde kötülük olanları, çürükleri ayırır, elma şekerine dönüştürürdü.Hastalıklarında, ölümle pençeleştiğinde gözünün önüne hep elma şekeri gelirdi. Acıyıda yalaya yalaya, tatlıyıda yalaya yalaya içime akıtmayı annemden öğrendim ,ben annemin kızıyım dedi.
Elini yastığının altına attı , elma şekerlerinin sapları yerli yerinde duruyordu. O sapları kaybettiğinde hayatı bitmiş olacaktı. Öyle düşünüyordu nedense. Şimdi elma şekerini istese de ısırarak yiyemezdi. Önünde öğrenecek, öğrenme metotları geliştirecek kadar zamanı yoktu. Eskiden saatler ,günler yetmezdi. Yenilikler peşinde koşardı durmadan. Yeni tatlar, yeni sevdalar , yeni bilgiler öğrenmek için can atardı, yorgunluk bilmezdi. Yeni elma şekerlerine sahip olmak için çoook yol katetmişti. Ama hep ilk yediği elma şekerinin tadını çoğaltmak için uğraş verdi. Bu yaşına geldiğinde dünyayı elma tadında şekere bandırdı , dünya , yaşadığı hayat elma şekeri oldu. Bugün ve bundan sonraki her gün elma şekerimi yalamaya devam edeceğim dedi.
Yastığınızın altındaki saplara sahip çıkın çocuklarım. Hayat bir elma şekeridir. Yalarsınız, yalarsınız elması biter , şekeri biter sapı elinizde kalır . O sapa her baktığınızda yaşadığınız hayatın şeker tatlarını hatırlayınız. Bu tat sevgidir. Bu tat yaşadığınız zorluklar içinden çıkardığınız sevgidir. Kalıcı olan sevgidir, sevgiyle öğrenilen ve öğretilen bilgilerdir .
Ben sevgi meşalesini bir kıvılcım olarak yaktım size sundum , siz onu alevlerle çoğaltın. Denediğiniz, yediğiniz her yeni elma şekerinin tadını kıvamını ilk yediğinizden daha güzel hale getirin ve ilk lezzetlerinizi asla unutmayın.
Yeni bir gün, yeni bir hayatta açılan penceredir ve hep umuttur. Zorlarınız kolay , uzaklarınız yakın olsun. Yokuşlarınız zirve olsun, yastığınızın altında elma şekerlerinizin sapları biriksin. Size hep güzellikleri, içinizdeki sevgiyi hatırlarsın.
İçeriden gelecek olan kahvaltı davetine hazırlanmak için kadın yataktan kalktı. Hayata gülümsedi. Elma şekerlerinin saplarını desteledi. Kırmızı bir fiyonk yaptı tuvalet masaındaki aynasının önüne koydu.Akşama yastığının altına girecek şekilde toplanmıştı. Artık elma şekerini ısıramıyorum ama yalaya bilirim dedi. Rüyaları da, yeni başlayan günde hep bu düşüncesiyle başlar devam ederdi.
Günaydın gönül dostlarım. Sağlıklı ve bol keyifli güzel günler diliyorum size. Unutmayın bugünde yarında, ömür boyu sevgimdesiniz.