İçimize doğmuş olacak ki, onu son kez görüp elveda diyerek ayrıldık.
Çocukluk mahalle arkadaşımız, dostumuz, kardeşimiz Savaş Yılmaz, hayata gözlerini yumdu.
Uzun süredir sağlık sorunlarıyla mücadele eden Savaş’ı bugün öğleden önce Bulancak Devlet Hastanesi’nde ziyaret ettik. İçimize doğmuş olacak ki, onu son kez görüp elveda diyerek ayrıldık.
Bir süre önce, sevgili arkadaşımızın sağlığı giderek kötüleşmişti. Daha önce defalarca ziyaret ettiğimiz Savaş’ın durumunu, çok sevdiğim babamı ve annemi son aşamalarında gördüğümdeki görüntülerle karşılaştırınca, aklımıza ölüm düşüncesi gelmişti. Yine de umutlarımızı koruyarak, dualarımızla yanında olmuştuk.
Bugün Ufuk ile birlikte Savaş’ı son kez görmeye gittiğimizde, hissettiğimiz acıyı ve kederi tarif etmek zor. İçimize doğan bu acıyı hemen Cüneyt’e ilettik. Cüneyt, “Bu akşam hiç uyuyamadım,” deyince, ben ve Ufuk da aynı şekilde hissettiğimizi dile getirdik. Savaş kardeşimizin acısını derinlemesine hissettik. Sözlerimiz düğümlendi, gözlerimiz doldu ve öylece kala kalmıştık.
Fazla zaman geçmeden, tam yarım saat sonra o düşündüğümüz, aklımıza getirmek istemediğimiz ölüm haberi ulaştı bizlere. Savaş Yılmaz’ın vefatı, hepimizi derin bir üzüntüye boğdu.
Savaş Yılmaz, mahallemizin sevilen bir evladıydı. Çocukluğumuz onunla geçti, birlikte oyunlar oynadık, aynı sokaklarda koşturduk. Onun neşesi, enerjisi ve güzel kalbi, hepimizin hayatında unutulmaz izler bıraktı. Savaş Yılmaz, mahallemizin bir parçası olarak her zaman hatırlanacak. Onun anısı, kalbimizde yaşayacak. Mekânı cennet olsun, nur içinde yatsın.
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.