YIL BAŞI NASIL GEÇERSE, YILIN GERİ KALANI ÖYLE Mİ GEÇER?

Yirmi yıl kadar öncesine kadar, yani gazetede Cengiz Çandar’ın bir makalesini okuyana kadar, eski yılın bittiği 31 Aralık gecesinden başlayarak yeni yılın 1 Ocak gününe, subliminal düzeyde, istem dışı bir kutsallık atfeder ve yılın ilk gününü, neşeli, iyi olma hissimi yüksek tutacağına inandığım eylemlerle donatırsam, yılın geri kalan günlerinin de aynı şekilde iyi geçeceği yanılgılı kanısını aklımda taşırdım.

O yılın bitimine bir kaç gün kala, Cengiz Çandar, Sabah gazetesinde, benim bu durumuma uygun bir yazı yazdı. Babasının, her yılın 1 Ocak gününü, kendi değerlemesine göre güzel saydığı eylemlerle geçirirse, çok sevindiğini, iyi saydığı eylemlerle geçiremezse, bu talihsizliğin bütün yıl süreceğini düşünerek, kederlendiğini gözlediğini ve babasına karşı bu nedenle bir acıma duygusu geliştirdiğini ifade etmişti. “Halbuki yılın ilk gününün hiç bir kutsallığı, yılın kalan günleri hakkında belirleyiciliği yoktur, olamaz, insanlar tarihsel seyir içinde yıl dönümü olarak başka bir günü de seçebilirlerdi, o zaman o başka gün mü kutsal olacaktı” demiş ve babasındaki ve bendeki bu yanlış inanışın anlamsızlığını vurgulayıcı başka sözler de yazmıştı.
Günlerin birbirinden farklı olmadığı, hayırlı günler, hayırsız günler şeklinde bir ayırım olamayacağına kanî olmuş ve rahatlamıştım.