BİR ÖĞRETMENİN HAYALİ GERÇEK OLUYOR

Her insana imkanları ölçüsünde çevresine, bölgesine, ülkesine ve insanlığa faydalı olma çabası “iyi insan” olmanın en sade tanımıdır. Bazı insanlar vardır; bulundukları yere ışık saçar, değer katar. Bazıları ise hiçbir şeye karışmadan, olan bitene duyarsız, “bana dokunmayan yılan bin yaşasın” dercesine yaşamayı tercih eder.

Oysa insan için sosyal olmak, tutkulu üretmek, ilham vermek, araştırmak, öğrenmek ve kendini geliştirmek bir yaşa bağlı değildir. Bu ruh, bu bilinç ömür boyu devam eder.

Bir öğretmenin hayali genellikle emeklilikte torunlarıyla vakit geçirmek, gezmek, dinlenmek, hobilerine zaman ayırmak olur. Fakat bizler toplum olarak ne emekliliğe ne de emeklilik sonrası yaşlılığa tam anlamıyla hazırız. Çünkü çoğumuz için emeklilik, üretimden ve topluma katkıdan çekilmek anlamına geliyor.

Size tanıdığınız bir öğretmenin azmini, hayalini ve emeğini anlatmak istiyorum: Ümmahan Aydın.

Emekli bir öğretmen olan Ümmahan Aydın, tam 65 yıllık birikimini bir kültür evinde, adeta bir müzede bir araya getirdi. Küçücük bir ilçe olan Piraziz’de böyle farklı, derinlikli ve anlamlı bir kültürel faaliyetin gerçekleşmesine şaşırmadım desem yalan olur. Onun azmi, yıllar boyunca biriktirdiği anılar, objeler, hikâyeler; sevgiyle yaptığı dokunuşlar, tarih ve yöresel kültüre duyduğu bağlılık bu projeye hayat verdi.

Bu kültür evi sadece bir bina değil; geçmişin, birikimin, emeğin ve hayallerin somut bir yansıması. Aynı zamanda gelecek nesillere bir ışık, bir ilham kaynağı.

Ümmahan Aydın’a ve onun gibi hayallerinin peşinden giderek topluma katkı sunmaya devam eden tüm güzel insanlara teşekkür ederiz.